Τι είναι η βάδιση στις μύτες;
Το περπάτημα στις μύτες των ποδιών εμφανίζεται σε αναπτυξιακά υγιή παιδιά μετά το 1,5 έτος της ζωής τους. Είναι η ηλικία που συνήθως τα παιδιά αποκτούν ανεξάρτητη βάδιση. Καθώς μαθαίνουν να ισορροπούν και να δοκιμάζουν διάφορους τρόπους διαχείρισης του βάρους του σώματός τους, αναπτύσσουν διαφορετικούς τύπους βαδίσματος και στάσης στην όρθια θέση. Τα παιδιά τα οποία βαδίζουν στις μύτες των ποδιών τους, ονομάζονται δακτυλοβάμονες.
Τι συμπτώματα παρουσιάζουν τα παιδιά που βαδίζουν στις μύτες;
Τα παιδιά που περπατούν στα δάχτυλα των ποδιών τους, μπορούν να αναπτύξουν βραχύνσεις στου μυς και μειωμένη κίνηση της ποδοκνημικής. Επιπλέον, οι μύες στο μπροστινό μέρος των ποδιών συχνά εμφανίζουν αδυναμία. Εφόσον παρουσιασθούν βράχυνση και αδυναμία, το παιδί δυσκολεύεται να περπατήσει στις φτέρνες τον ποδιών.
Όταν οι γονείς παρατηρήσουν στο παιδί τους αυτής της μορφής την βάδιση, σε ηλικίες μετά τα 2,5-3 έτη, οφείλουν να συμβουλευτούν τον ορθοπαιδικ’ο για εξέταση και προτάσεις λύσεων ανάλογες στην εκάστοτε περίπτωση.
Ποιες είναι οι πιθανές αιτίες της βάδισης στις μύτες;
Πιθανές αιτίες αυτού του τύπου βάδισης ενδέχεται να είναι:
- κληρονομική προδιάθεση. Το θετικό οικογενειακό ιστορικό είναι ένας από τους καλύτερους τρόπους να διαγνωστεί η ιδιοπαθής βάδιση στις μύτες και να διαχωριστεί από την πιθανότητα εγκεφαλικής παράλυσης
- νευρομυϊκές διαταραχές στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Περιλαμβάνεται η εγκεφαλική παράλυση ή αναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός. Ένας κύριος λόγος είναι η σπαστικότητα (αυξημένος μυϊκός τόνος) και η μυϊκή δυστροφία, που οδηγούν εν καιρώ σε βραχύνσεις συγκεκριμένων μυϊκών ομάδων, συμπεριλαμβανομένου και του γαστροκνημίου.
- εκ γενετής βραχύς αχίλλειος τένοντας. Δημιουργεί μειωμένο εύρος στην κίνηση της ποδοκνημικής άρθρωσης και πιο συγκεκριμένα στη ραχιαία κάμψη του πέλματος. Έτσι, το παιδί αισθάνεται φυσιολογική την τάση που δημιουργείται στον γαστροκνήμιο μυ και αισθάνεται την τάση να περπατήσει στις μύτες των ποδιών του
- διαταραχή του αιθουσαίου συστήματος. Με το σύστημα αυτό ο εγκέφαλος δίνει πληροφορίες σχετικά με τη θέση και την κίνηση του σώματος στο χώρο. Όταν παρουσιασθούν διαταραχές, το παιδί αντιλαμβάνεται το βάδισμα στις μύτες ως φυσιολογικό τρόπο βαδίσματος
- βλάβες της σπονδυλικής στήλης
- ιδιοπαθής φύση. Στην περίπτωση αυτή, το παιδί είναι σε θέση να βαδίσει κανονικά στις φτέρνες, απλώς έχει επιλέξει να περπατάει στις μύτες των ποδιών του. Σε αυτή τη περίπτωση διερευνάται αν οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες.
Πως γίνεται η διάγνωση της βάδισης στις μύτες;
Ο ορθοπαιδικός λαμβάνει ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό του παιδιού. Επιπλέον πραγματοποιείται φυσική εξέταση και αναπτυξιακή εκτίμηση (συσχετίσεις με σύνδρομα, δυσμορφίες κ.α.). Εφόσον ο ιατρός το θεωρήσει απαραίτητο πραγματοποιείται πλήρης νευρολογική εξέταση και άλλες εξειδικευμένες ιατρικές εξετάσεις.
Ποια είναι η θεραπεία στην βάδιση με τις μύτες;
Η θεραπεία εξαρτάται από την σοβαρότητα του προβλήματος, δηλαδή κατά πόσο επηρεάζει το μυοσκελετικό σύστημα του παιδιού.
Αρχικά το πρόβλημα αντιμετωπίζεται συντηρητικά σε ήπιες και έως μέτριας βαρύτητας περιπτώσεις. Ο παιδοορθοπαιδικός προτείνει:
-φυσικοθεραπεία (διατάσεις των βραχυσμένων μυών και ενδυνάμωση των πρόσθιων κνημιαίων και περονιαίων μυών)
-επανεκπαίδευση βάδισης
-χρήση νάρθηκα και ειδικών ορθοπεδικών υποδημάτων
-υδροθεραπεία, επίσης, μπορεί να συμβάλλει σημαντικά στην επανεκπαίδευση της βάδισης,
-καθημερινή υπενθύμιση του σωστού τρόπου βάδισης στο παιδί από το κοντινό του περιβάλλον.
Στην περίπτωση που υπάρχει σπαστικότητα του γαστροκνήμιου ή δυναμική ιπποποδία προτείνονται εγχύσεις αλλαντικής τοξίνης.
Οι χειρουργικές επεμβάσεις συστήνονται σε περιπτώσεις παιδιών με μόνιμες συσπάσεις που δεν ανταποκρίνονται στη συντηρητική θεραπεία.