Οι ενδοαρθρικές εγχύσεις υαλουρονικού οξέος αποτελούν μια πολύ ικανοποιητική λύση για την αρθρίτιδα βοηθώντας αποτελεσματικά στην αύξηση της κινητοποίησης των αρθρώσεων. Τα σκευάσματα υαλουρονικού οξέος που κυκλοφορούν ασκούν είτε μόνο λιπαντική δράση είτε συνδυασμό λιπαντικής δράσης μαζί με φαρμακολογική δράση. Όσο μεγαλύτερο μοριακό βάρος έχει το υαλουρονικό οξύ του σκευάσματος τόσο μεγαλύτερη λιπαντική δράση έχει.
Μία τυπική χορήγηση απαιτεί τρεις διαδοχικές ενδοαρθρικές εγχύσεις με μεσοδιαστήματα μίας εβδομάδας και επανάληψη μετά από πολλούς μήνες σύμφωνα με την κρίση του ιατρού αλλά και τις ανάγκες του ασθενή.
Μπορεί να αναστείλει την επιδείνωση της αρθρίτιδας σε ηπιότερες μορφές αλλά και να καθυστερήσει ένα απαραίτητο χειρουργείο των μεγάλων αρθρώσεων για ικανό χρονικό διάστημα.
Η έγχυση υαλουρονικού οξέος στις αρθρώσεις χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια για την ανακούφιση από τον πόνο των χονδρικών βλαβών και της οστεοαρθρίτιδας. Το υαλουρονικό οξύ είναι μία ουσία η οποία περιέχεται φυσιολογικά στο αρθρικό υγρό και στον αρθρικό χόνδρο. Η δράση συνίσταται στην λίπανση των αρθρώσεων, έτσι ώστε τα οστά της άρθρωσης να κινούνται κατά το δυνατό χωρίς τριβή και φθορά μεταξύ τους. Επίσης, το υαλουρονικό οξύ συντελεί σε κάποιο βαθμό και στην απορρόφηση των φορτίων της άρθρωσης.
Στους ασθενείς με χόνδρινες βλάβες και οστεοαρθρίτιδα έχει βρεθεί ότι το υαλουρονικό οξύ είναι μειωμένο στις πάσχουσες αρθρώσεις. Στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να χρησιμοποιηθεί η έγχυση υαλουρονικού οξέος για ανακούφιση από τον πόνο. Φαίνεται επίσης ότι η έγχυση υαλουρονικού οξέος έχει και αντιφλεγμονώδη δράση, ενώ προκαλεί και αντίδραση από τον ίδιο τον οργανισμό που συνθέτει μεγαλύτερες ποσότητες «φυσιολογικού» υαλουρονικού οξέος.