Αρθροσκόπηση ‘Ωμου

Τι είναι η αρθροσκόπηση ώμου;

Αρθροσκόπηση είναι η χειρουργική επέμβαση ελάχιστης παρεμβατικότητας  κατά την οποία ο ορθοπεδικός με τη βοήθεια ειδικής κάμερας, έχει τη δυνατότητα να παρατηρήσει λεπτομερώς το εσωτερικό μιας άρθρωσης. Τα τελευταία χρόνια η χειρουργική αυτή τεχνική χρησιμοποιείται ολοένα και περισσότερο στην άρθρωση του ώμου.

Πως γίνεται η αρθροσκόπηση ώμου;

Στην αρθροσκόπηση ώμου, πραγματοποιούνται μικρές τομές, μεγέθους περίπου μισού εκατοστού, στο δέρμα. Ο χειρουργικός τραυματισμός στους υποκείμενους ιστούς είναι ελάχιστος. Με τη χρήση ειδικού άκαμπτου ενδοσκοπίου (αρθροσκόπιο), εξετάζεται λεπτομερώς η άρθρωση και κατόπιν με τη βοήθεια ειδικών εργαλείων, αντιμετωπίζονται διάφορα προβλήματα και παθολογίες. Ο χειρουργός μπορεί με την αρθροσκόπηση να διαπιστώσει, να διαγνώσει και να θεραπεύσει ενδαρθρικά προβλήματα. 

Προϋπόθεση επιτυχίας είναι όμως η εμπειρία και η ειδική εκπαίδευση του χειρουργού, η ακριβής προεγχειρητική διάγνωση, η καλή χειρουργική τεχνική και ο κατάλληλος εξοπλισμός.

Ποιες είναι οι ενδείξεις για να πραγματοποιηθεί αρθροσκόπηση  του ώμου;

Η αρθροσκόπηση του ώμου πραγματοποιείται για την αντιμετώπιση των παρακάτω παθήσεων:

-ρήξη ή αποκόλληση επιχείλιου χόνδρου, ρήξη συνδέσμων του ώμου και των στροφέων τενόντων του ώμου

-παθήσεις του τένοντα του δικεφάλου

-σύνδρομο πρόσκρουσης

-δυσκαμψία ώμου και παγωμένος ώμος

-βλάβη του αρθρικού χόνδρου

-ορισμένα ενδαρθρικά κατάγματα

-παρουσία αρθρίτιδας και ξένων σωμάτων

-φλεγμονή του υμένα του ώμου σε αρθρίτιδες

-παθήσεις της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης

Ποια είναι τα πλεονεκτήματα της αρθροσκόπησης;

Τα κυριότερα πλεονεκτήματα είναι:

  • με την αρθροσκόπηση η ορατότητα εντός της άρθρωσης είναι βελτιωμένη σε σχέση με τις ανοιχτές επεμβάσεις.
  • μεγάλο μέρος των χειρουργικών επεμβάσεων που πραγματοποιούνται ανοιχτά είναι δυνατό να γίνουν και αρθροσκοπικά, ενώ δεν ισχύει το αντίθετο.
  • ο χαμηλός κίνδυνος επιπλοκών
  • παρέχεται η δυνατότητα ελέγχου όλων των τμημάτων της άρθρωσης με σχετικά ατραυματικό και ταχύ τρόπο
  • ο μετεγχειρητικός πόνος να είναι ελάχιστος σε σχέση με τις ανοιχτές επεμβάσεις στις οποίες πραγματοποιούνται χειρουργικές τομές
  • η αποκατάσταση είναι καλύτερη και δεν προκαλούνται δύσμορφες ουλές στο δέρμα
  • στην πλειονότητα των αρθροσκοπικών επεμβάσεων ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του λίγες ώρες μετά από την επέμβαση. 

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της αρθροσκόπησης;

Οι επιπλοκές της αρθροσκόπησης είναι σχετικά λίγες και είναι δυνατό να οφείλονται στην αναισθησία ή στη ίδια την επέμβαση. Σε γενικές γραμμές όλες οι επιπλοκές είναι αναστρέψιμες και αντιμετωπίσιμες.

Ποια είναι η μετεγχειρητική πορεία αρθροσκόπησης ώμου;

Ο ασθενής από τις πρώτες κιόλας ημέρες μπορεί και ανταποκρίνεται χωρίς πόνο στις καθημερινές ασχολίες του (πχ. οδήγηση, πληκτρολόγηση, γράψιμο).

 Πότε αρχίζει η φυσιοθεραπευτική αποκατάσταση;

Ο ασθενής μετεγχειρητικά πρέπει να ακολουθήσει ειδικό πρόγραμμα αποκατάστασης για την πλήρη, ταχεία και ασφαλή επάνοδο στην καθημερινή του δραστηριότητα.

Η αποκατάσταση αρχίζει από την στιγμή που τελειώνει το χειρουργείο στο χώρο της ανάνηψης. Ο ιατρός ζητάει από τον ασθενή να αρχίσει να κινεί τα μέλη του και να κινητοποιηθεί πλήρως όταν επιστρέψει στο δωμάτιό του. Το πλήρες πρόγραμμα φυσικοθεραπείας αρχίζει την επομένη.

Αυτό διακρίνεται σε 3 φάσεις:

-φάση ηρεμίας. Σε αυτό το στάδιο πρέπει να διευκολύνει τη φύση να ολοκληρώσει την διαδικασία της επούλωσης

-φάση ανάκτησης του εύρους κίνησης

-φάση ανάκτησης της δύναμης

Συνοπτικά

Η αρθροσκόπηση ώμου αποτελεί μία επαναστατική μέθοδο ακριβούς διάγνωσης και αποτελεσματικής θεραπείας για τις παθήσεις του ώμου.

Τα μακροχρόνια αποτελέσματα της αρθροσκόπησης ώμου είναι πολύ καλά, αφήνοντας τη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών ικανοποιημένη, χωρίς πόνο και με πλήρη επιστροφή σε καθημερινές και αθλητικές δραστηριότητες.

 

 

Αρθροσκοπήσεις – αθλητικές κακώσεις

Αρθροσκόπηση είναι η επέμβαση με την οποία ο ορθοπαιδικός με τη βοήθεια ειδικής κάμερας διαμέτρου 3-5mm έχει τη δυνατότητα να παρατηρήσει το εσωτερικό μιας άρθρωσης χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό.

Ο χειρουργός μπορεί με την αρθροσκόπηση να διαπιστώσει, να διαγνώσει και να θεραπεύσει ενδαρθρικά προβλήματα.

Αρθροσκόπηση πραγματοποιείται με μεγαλύτερη συχνότητα στο γόνατο και στον ώμο και λιγότερο συχνά στην ποδοκνημική, το ισχίο, τον αγκώνα, τον καρπό και τη σπονδυλική στήλη.

Με την αρθροσκόπηση χρειάζονται μόνο μικρές τομές στο δέρμα, ενώ ο χειρουργικός τραυματισμός στους υποκείμενους ιστούς είναι ελάχιστος. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ο μετεγχειρητικός πόνος να είναι ελάχιστος σε σχέση με τις ανοιχτές επεμβάσεις στις οποίες πραγματοποιούνται χειρουργικές τομές, η αποκατάσταση είναι καλύτερη και δεν προκαλούνται δύσμορφες ουλές στο δέρμα. Στην πλειονότητα των αρθροσκοπικών επεμβάσεων ο ασθενής μπορεί να επιστρέψει στο σπίτι του λίγες ώρες μετά από την επέμβαση.

Τέλος, με την αρθροσκόπηση η ορατότητα εντός της άρθρωσης είναι βελτιωμένη σε σχέση με τις ανοιχτές επεμβάσεις. Επιπλέον, παρέχεται η δυνατότητα ελέγχου όλων των τμημάτων της άρθρωσης με σχετικά ατραυματικό και ταχύ τρόπο.

Μεγάλο μέρος των χειρουργικών επεμβάσεων που πραγματοποιούνται ανοιχτά είναι δυνατό να γίνουν και αρθροσκοπικά, ενώ δεν ισχύει το αντίθετο.

Ενδείξεις αρθροσκόπησης του ώμου

Η αρθροσκόπηση του ώμου πραγματοποιείται για την αντιμετώπιση των παρακάτω παθήσεων:

  • Ρήξη ή αποκόλληση επιχείλιου χόνδρου
  • Ρήξη συνδέσμων του ώμου σε εξαρθρήματα ή αστάθεια
  • Παθήσεις του τένοντα του δικεφάλου
  • Ρήξη των στροφέων τενόντων του ώμου
  • Σύνδρομο πρόσκρουσης
  • Δυσκαμψία ώμου και παγωμένος ώμος
  • Βλάβη του αρθρικού χόνδρου
  • Ορισμένα ενδαρθρικά κατάγματα
  • Παρουσία αρθρίτιδας και ξένων σωμάτων
  • Φλεγμονή του υμένα του ώμου σε αρθρίτιδες
  • Παθήσεις της ακρωμιοκλειδικής άρθρωσης

Aρθροσκόπηση του Γόνατος

Η αρθροσκόπηση του γόνατος είναι μία ελάχιστα παρεμβατική επέμβαση που βοηθά στη διάγνωση και αντιμετώπιση των ενδαρθρικών προβλημάτων του γόνατος. Με την επέμβαση αυτή είναι δυνατό να εξετασθούν οπτικά αλλά και ψηλαφητικά όλα τα ενδαρθρικά στοιχεία του γόνατος, δηλαδοί οι χιαστοί σύνδεσμοι, οι μηνίσκοι έσω και έξω καθώς και ο αρθρικός χόνδρος που επενδύει τα οστά.

Η άρθρωση του γόνατος δημιουργείται από την σύνδεση του μηριαίου οστού με την κνήμη. Οι επιφάνειες των οστών καλύπτονται από αρθρικό χόνδρο και ο Πρόσθιος Χιαστός Σύνδεσμος (ΠΧΣ) τα συνδέει. Μεταξύ των αρθρικών επιφανειών παρεμβάλλονται οι δύο μήνισκοι, ο έσω και ο έξω.

Οι κυριότερες ενδείξεις πραγματοποίησης της αρθροσκόπησης είναι:

  • Διάγνωση ενδαρθρικών προβλημάτων του γόνατος
  • Ρήξη των μηνίσκων του γόνατος
  • Συνδεσμοπλαστική του προσθίου χιαστού συνδέσμου
  • Συνδεσμοπλαστική του οπισθίου χιαστού συνδέσμου
  • Απομάκρυνση ελεύθερων σωμάτων
  • Οστεοχόνδρινες βλάβες
  • Αρθρίτιδα
  • Υμενικές παθήσεις
  • Επιλεγμένα κατάγματα κνημιαίων κονδύλων
  • Σηπτική αρθρίτιδα

Η διάρκεια της επέμβασης εξαρτάται από την εμπειρία του χειρουργού και το είδος της ενδαρθρικής βλάβης. Η αρθροσκοπική μηνισκεκτομή διαρκεί περίπου 15 λεπτά, ενώ η συνδεσμοπλαστική του προσθίου χιαστού με αυτομόσχευμα περίπου 1 ώρα.
Στη συνέχεια παρατίθενται ορισμένες επιλεγμένες εικόνες από την αρθροσκόπηση του γόνατος.

Ποιά είναι τα μειονεκτήματα της αρθροσκόπησης;

Η αρθροσκόπηση έχει λίγα μειονεκτήματα αλλά πολλά πλεονεκτήματα. Τα κυριότερα πλεονεκτήματα είναι ο μικρός τραυματισμός της άρθρωσης, η μικρή νοσηρότητα, ο χαμηλός κίνδυνος επιπλοκών, το μικρό τραύμα, η βραχύχρονη παραμονή στο νοσοκομείο, ο ελάχιστος ή ανύπαρκτος μετεγχειρητικός πόνος και η καλύτερη διάγνωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων.
Προϋπόθεση επιτυχίας είναι όμως η εμπειρία και η ειδική εκπαίδευση του χειρουργού, η ακριβής προεγχειρητική διάγνωση, η καλή χειρουργική τεχνική και ο κατάλληλος εξοπλισμός.

Τι είδους αναισθησία χρησιμοποιείται;

Συνήθως εφαρμόζεται συνδυασμός περιοχικής αναισθησίας μαζί με γενική αναισθησία με λαρυγγική μάσκα. フε την αναισθησία αυτή ο ασθενής εισπνέει ένα αναισθητικό αέριο και κοιμάται κατά τη διάρκεια της επέμβασης χωρίς όμως όμως να καταστέλεται το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα και το κέντρο της αναπνοής. Χορηγούνται ελάχιστα φάρμακα σε σχέση με τη γενική αναισθησία και ο ασθενής αναπνέει μόνος του χωρίς να εξαρτάται από τον αναπνευστήρα. Πλεονέκτημα αυτής της μεθόδου είναι η ασφαλής αναισθησία, η μετεγχειρητική αναλγησία, η δυνατότητα άμεσης κινητοποίησης και η ταχεία έξοδος από το νοσοκομείο.

Πόσο χρόνο διαρκεία η παραμονή στο νοσοκομείο;

H παραμονή στο νοσοκομείο μετά από μηνισκεκτομή είναι περίπου 3 ώρες ενώ μετά από συνδεσμοπλαστική 1 ημέρα.

Πόσο θα πονέσω την ημέρα μετά την επέμβαση;

Η αρθροσκόπηση του γόνατος για την αντιμετώπιση ιδίως μηνισκικών ρήξεων είναι σχεδόν ανώδυνη. Ο ασθενής μπορεί να βαδίσει με βακτηρίες και να κάμψει το γόνατο σε μεγάλο βαθμό άμεσα.

Ποιοι είναι οι κίνδυνοι της αρθροσκόπησης;

Οι επιπλοκές της αρθροσκόπησης είναι σχετικά λίγες και είναι δυνατό να οφείλονται στην αναισθησία ή στη ίδια την επέμβαση. Σε γενικές γραμμές όλες οι επιπλοκές είναι αναστρέψιμες και αντιμετωπίσιμες.

Πότε αρχίζει η φυσικοθεραπευτική αποκατάσταση;

Η αποκατάσταση αρχίζει από την στιγμή που τελειώνει το χειρουργείο στο χώρο της ανάνηψης όπου ζητάται από τον ασθενή να αρχίσει την κίνηση των μελών του ενώ θα ενθαρρυνθεί για να κινητοποιηθεί πλήρως όταν επιστρέψει στο δωμάτιό του. Το πλήρες πρόγραμμα φυσικοθεραπείας αρχίζει την επομένη.

Αναγεννητική ιατρική

Η αναγεννητική ιατρική δεν είναι ένα κατασκεύασμα της επιστήμης, αλλά η φυσική προέκταση της ικανότητας του σώματος να αποκαθιστά τόσο δομικά όσο και λειτουργικά κάποιο όργανο ή ιστό του σώματος.  Στόχος της είναι  να βοηθήσει το σώμα  να αυτοθεραπευθεί αποτελεσματικά.

Χρησιμοποιώντας βλαστικά κύτταρα του ίδιου του ατόμου, με τη μοναδική ικανότητα που αυτά έχουν να εξελίσσονται σε πολλούς διαφορετικούς τύπους ιστών, επιτυγχάνεται η αποκατάσταση ιστών και οργάνων που έχουν υποστεί βλάβη για διαφορετικούς λόγους.

 Στην ορθοπεδική η αναγεννητική ιατρική αποτελεί τομέα ιδιαίτερου ενδιαφέροντος που υπόσχεται  καινοτόμες θεραπείες που θα οδηγήσουν στην αναγέννηση  του χόνδρου των αρθρώσεων, συνδέσμων και τενόντων.

Ποιες είναι θεραπείες της Αναγεννητικής Ιατρικής;

  1. Βλαστοκύτταρα
  2. PRP (Platelet-Rich-plasma –Πλάσμα πλούσιο σε αιμοπετάλια και πλάσμα)
  3. Προλοθεραπεία

Πλεονεκτήματα θεραπειών Αναγεννητικής Ιατρικής

  1. Φυσιολογικές θεραπείες. Δεν χρησιμοποιούνται φάρμακα
  2. Δεν προκαλούν αλλεργικές αντιδράσεις
  3. Οδηγούν στην αναγέννηση και επιδιόρθωση του ιστού που πάσχει
  4. Περιορίζουν την ανάγκη για χειρουργικές επεμβάσεις
  5. Τις περισσότερες φορές γίνονται με τοπική αναισθησία, στο ιατρείο
  6. Δεν είναι επώδυνες

Που εφαρμόζονται

  1. Χρόνιες τενοντίτιδες ώμου
  2. Επικονδυλίτιδα του αγώνα
  3. Τενοντίτιδες γόνατος
  4. Τενοντίτιδα αχιλλείου
  5. Πελματιαία απονευρωσίτιδα
  6. Αρχόμενη και μέτρια

Η ενέσιμη θεραπεία PRP είναι μία ανώδυνη διαδικασία που πραγματοποιείται στον χώρο του ορθοπεδικού ιατρείου.

Η διαδικασία διαρκεί λιγότερο από 20 λεπτά, είναι ανώδυνη, δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις και δεν εμφανίζει επιπλοκές. Ο ασθενής μπορεί να φύγει άμεσα  χωρίς κανένα πρόβλημα.

 

Η έγχυση υαλουρονικού οξέος στις αρθρώσεις χρησιμοποιείται ευρέως τα τελευταία χρόνια για την ανακούφιση από τον πόνο των χονδρικών βλαβών και της οστεοαρθρίτιδας.  Προσφέρει λίπανση και αντιφλεγμονώδης δράση.

Η αναγεννητική ιατρική δεν είναι ένα κατασκεύασμα της επιστήμης, αλλά η φυσική προέκταση της ικανότητας του σώματος να αποκαθιστά τόσο δομικά όσο και λειτουργικά κάποιο όργανο ή ιστό του σώματος.

Η Αναγεννητική Ιατρική  είναι “η νέα χειρουργική” γιατί χωρίς να γίνει τομή στο σώμα, προσεγγίζουμε με τη βελόνα το σημείο της βλάβης και μεταφέρουμε το κατάλληλο υλικό ξεκινώντας έτσι την διαδικασία αναγέννησης στην περιοχή.

PRP

Η ενέσιμη θεραπεία PRP είναι μία ανώδυνη διαδικασία που πραγματοποιείται στον χώρο του ορθοπεδικού ιατρείου. Λαμβάνεται από τον ασθενή μικρή ποσότητα αίματος από μία περιφερική φλέβα με διαδικασία όμοια με τυπική εξέταση αίματος. Ακολουθεί ειδική επεξεργασία (φυγοκέντρηση) όπου απομονώνονται τα αιμοπετάλια, τα οποία στην συνέχεια ενεργοποιούνται με χλωριούχο ασβέστιο προκειμένου να εκκρίνουν τους αυξητικούς παράγοντες που έχουν αποθηκευμένους στα κοκκία τους (PRP). Στο τέλος, εγχύεται το PRP με τα ενεργοποιημένα αιμοπετάλια τοπικά στην περιοχή της βλάβης. Η διαδικασία διαρκεί λιγότερο από 20 λεπτά, είναι ανώδυνη, δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις και δεν εμφανίζει επιπλοκές. Ο ασθενής μπορεί να φύγει άμεσα  χωρίς κανένα πρόβλημα.

Το περνάμε από το μηχάνημα (2η φάση) – φωτοενεργοποίηση.

Γιατί γίνεται η φωτοενεργοποίηση; Προκειμένου το PRP να είναι ανώδυνο και να ενισχυθεί η ενέργεια των αυξητικών του παραγόντων.

Hallux Valgus (βλαισός μέγας δάκτυλος)

Ο βλαισός μέγας δάκτυλος ή κότσι είναι μία παραμόρφωση της πρώτης ακτίνας του άκρου ποδός κατά την οποία το 1ο μετατάρσιο στρέφεται προ τα έσω και το μεγάλο δάκτυλο προς τα έξω. Ως αποτέλεσμα η κεφαλή του μεταταρσίου προβάλει προς τα έσω με αποτέλεσμα την τριβή του στο υπόδημα. 

Η πάθηση είναι περισσότερο συχνή σε γυναίκες παρά σε άνδρες και έχουν και κληρονομικά χαρακτηριστικά. Η πρόκληση της παραμόρφωσης οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην χρήση στενών και τριγωνικών υποδημάτων γι΄αυτό και σπάνια παρατηρείται σε πληθυσμούς που δεν φορούν υποδήματα. 

Όταν η παραμόρφωση εμφανιστεί δεν υποχωρεί αλλά αντίθετα επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου. Προοδευτικά το δεύτερο δάκτυλο εφιππεύει το μεγάλο με αποτέλεσμα την προστριβή του στο υπόδημα. Η κατάσταση αυτή είναι ιδιαίτερα επώδυνη και περιορίζει σημαντικά την κινητικότητα του ατόμου. 

Ποιές είναι οι ενδείξεις χειρουργικής επέμβασης;

Η χειρουργική επέμβαση εξαρτάται από την σοβαρότητα των συμπτωμάτων, δηλαδή από τον πόνο και την αδυναμία βάδισης, από την εντόπιση του πόνου, από την παρουσία άλλων παθήσεων όπως είναι η ρευματοειδής αρθρίτιδα, ο διαβήτης και η περιφερική αρτηριοπάθεια και τέλος από τις προσδοκίες του ασθενή. Υπάρχουν ορισμένοι ασθενείς με μικρή παραμόρφωση που αναφέρουν σημαντικά ενοχλήματα ενώ άλλοι με σημαντική παραμόρφωση δεν ενοχλούνται ιδιαίτερα. Αρχικά η εφαρμογή ειδικών υποδημάτων που αφήνουν πολύ χώρο στην περιοχή των δακτύλων είναι πολύ χρήσιμη. Η τοποθέτηση αποστατών σιλικόνης μεταξύ του πρώτου και του δεύτερου δακτύλου έχει μικρή μόνο ανακουφιστική δράση. 

Η διαμετατάρσια γωνία είναι η γωνία που σχηματίζεται μεταξύ του 1ου και του 2ου μεταταρσίου.

Ποιός είναι ο σκοπός της επέμβασης;

Η χειρουργική επέμβαση έχει ως σκοπό την διόρθωση της σκελετικής παραμόρφωσης. Αυτό συμβαίνει με την πραγματοποίηση οστεοτομιών, το οστό δηλαδή διαιρείται και επανατοποθετείται στη τελική θέση διόρθωσης. Η συγκράτηση του οστού ολοκληρώνεται με την οστεοσύνθεση με κοχλίες ή πλάκες. 

Είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί η επέμβαση με την χρήση laser;

Το laser χρησιμοποιείται κυρίως σε επεμβάσεις σε μαλακά μόρια. Δεν υπάρχει laser για διατομή οστών. 

Είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί η επέμβαση χωρίς την πραγματοποίηση τομής δέρματος;

Σύγχρονη επέμβαση διόρθωσης της παραμόρφωσης του ποδιού χωρίς τομή του δέρματος δεν είναι δυνατό να πραγματοποιηθεί. Ανεπαρκείς τεχνικές διόρθωσης είναι δυνατό να πραγματοποιήσουν διαδερμικές μεθόδους με μικρές τομές χωρίς υλικά οστεοσύνθεσης και με ανεπαρκή διόρθωση της παραμόρφωσης. 

Είναι αλήθεια ότι η επέμβαση συνοδεύεται από αφόρητο πόνο;

Με την σύγχρονη αναισθησία, δηλαδή την περιοχική αναισθησία του ισχιακού και του σαφηνούς νεύρου η επέμβαση είναι εντελώς ανώδυνη. 
Είναι αλήθεια ότι χρειάζεται μεγάλο διάστημα για να βαδίσει ο ασθενής. 
Ο ασθενής βαδίζει χωρίς πόνο αλλά με το ειδικό υπόδημα λίγες ώρες μετά το χειρουργείο. Το ειδικό υπόδημα τοποθετείται για 4-6 εβδομάδες. 

Είναι αλήθεια ότι η παραμόρφωση υποτροπιάζει;

Εάν πραγματοποιηθεί η κατάλληλη επέμβαση η παραμόρφωση δεν υποτροπιάζει. 
Είναι δυνατό να διορθωθούν οι παραμορφώσεις και στα δύο πόδια ταυτόχρονα; 
Είναι προτιμότερο να διορθώνονται και τα δύο πόδια ταυτόχρονα προκειμένου να μειωθεί ο συνολικός χρόνος αποχής από την εργασία του ασθενή. Η βαρύτητα της επέμβασης δεν αυξάνει σημαντικά.

Ποιές είναι οι επεμβάσεις που πραγματοποιούνται;

Υπάρχουν πολλές επεμβάσεις για τη διόρθωση της παραμόρφωσης. Το είδος και η βαρύτητα της παραμόρφωσης θα πρέπει να μελετηθούν προεγχειρητικά και να σχεδιαστεί η εφαρμογή του κατάλληλου συνδυασμού επεμβάσεων. Οι συνηθέστερα χρησιμοποιούμενες οστεοτομίες είναι η περιφερική οστεομία Chevron σε μεσαίας βαρύτητας παραμορφώσεις και η οστεοτομία Ludlloff σε βαρύτερες παραμορφώσεις. 

Η προβολή της κεφαλής του 1ου μεταταρσίου διεγχειρητικά. Όλη αυτή η εξόστωση θα πρέπει να αφαιρεθεί.

Στη διορθωτική οστεοτομία Chevron το περιφερικό άκρο του 1ου μεταταρσίου έχει υποβληθεί σε οστεοτομία και οστεοσύνθεση με κοχλία. Η οστεοτομία αυτή χρησιμοποιείται σε μεσαίας βαρύτητας παραμορφώσεις.

Στη διορθωτική οστεοτομία Ludloff ολόκληρο το μετατάρσιο έχει υποβληθεί σε οστεοτομία και οστεοσύνθεση με κοχλία. Η οστεοτομία αυτή χρησιμοποιείται σε μεγάλης βαρύτητας παραμορφώσεις.

Depuytren

Πρόκειται για νόσο του συνδετικού ιστού που εμφανίζεται κυρίως στην παλάμη με σκληρότητες κάτω από το δέρμα, που τις περισσότερες φορές έχουν σχήμα χορδής που τραβάει τα δάχτυλα σε σύγκαμψη και δεν αφήνει την παλάμη να ανοίξει.

Εμφανίζεται πιο συχνά σε ασθενείς με διαβήτη, σε καπνιστές, σε άτομα με αυξημένη χοληστερίνη, σε άτομα με κατάχρηση αλκοόλ και σε ασθενείς με AIDS, ενώ υπάρχει κληρονομικό και γενετικό υπόβαθρο.

Θεραπεύεται χειρουργικά. Τα τελευταία χρόνια είναι αρκετά διαδεδομένη και η διαδερμική μέθοδος. Αν πρόκειται μόνο για σκληρία τότε εγχύεται κορτικοειδές μέσα στη σκληρία που μειώνει και μαλακώνει τη βλάβη στους μισούς περίπου ασθενείς.

Αν πρόκειται για χορδή με σύγκαμψη δακτύλων τότε γίνεται διαδερμική διατομή (PNA) με τοπική αναισθησία, χωρίς τομή και χωρίς να υπάρχει ανάγκη για παραμονή στο νοσοκομείο. Χρειάζεται ο ασθενής να φορά έναν ειδικό νάρθηκα μετεγχειρητικά.

Οι ασθενείς υποτροπιάζουν σε τριπλάσιο ποσοστό σε 5 χρόνια από αυτούς που επιλέγουν τη χειρουργική μέθοδο, αλλά δεν υφίστανται την χειρουργική θεραπεία και τις παρενέργειες της και βέβαια επί υποτροπής, η επιλογή παραμένει πάντα ανοικτή. Τελευταία εφαρμόζεται και η έγχυση ενζύμων στη βλάβη, αλλά ακόμα δεν υπάρχουν αποτελέσματα μακράς διάρκειας ενώ υπάρχει και μικρό ποσοστό επιπλοκών.

Αντιμετώπιση καταγμάτων

Τι είναι το κάταγμα;

Τα οστά είναι ένας ζωντανός, ανθεκτικός ιστός. Συνδέονται μεταξύ τους με τις αρθρώσεις και σχηματίζουν τον ανθρώπινο σκελετό. Είναι κατασκευασμένα με συγκεκριμένη αρχιτεκτονική διάταξη χάρη στην οποία μπορούν να αντέξουν πολλά φορτία. Όταν λοιπόν ο ανθρώπινος σκελετός δεχθεί φορτίο μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να αντέξει, προκαλούνται κατάγματα.
Η ύπαρξη οστεοπόρωσης σε ένα άτομο το καθιστά πιο ευάλωτο σε κατάγματα, αφού κάθε ενδεχόμενη πτώση ή πίεση από κάποιο φορτίο θα ασκήσουν στα αδύναμα οστά πολύ μεγαλύτερες δυνάμεις.
Τα συμπτώματα καθορίζονται από τη θέση και τη σοβαρότητα του κατάγματος και είναι:
1. πόνος και αδυναμία της κίνησης του μέλους όπου υπάρχει κάταγμα
2. τοπικό οίδημα
3. ευαισθησία στην πίεση
4. εκχύμωση
5. παραμόρφωση
6. κριγμός
Η αντιμετώπιση καταγμάτων πρέπει να είναι άμεση, ώστε να αποφευχθούν επίπονες, δυσάρεστες καταστάσεις για τον ασθενή.

Ποιοι είναι οι βασικοί στόχοι στην αντιμετώπιση καταγμάτων;

Οι βασικοί στόχοι στην αντιμετώπιση καταγμάτων είναι:
i. Η ανάταξη του κατάγματος, ώστε να αποκατασταθεί ο άξονας και η ανατομία του οστού
ii. Η πώρωση του κατάγματος
iii. Η εξασφάλιση επαρκούς αναλγησίας
iv. Η γρήγορη και ασφαλής ακινητοποίηση του οστού, ώστε να έχουμε άμεση κινητοποίηση του/της ασθενούς

Ποιες είναι θεραπευτικές μέθοδοι για την αντιμετώπιση καταγμάτων;

Η αντιμετώπιση καταγμάτων εξαρτάται από τον τύπο κατάγματος, τη σοβαρότητα, τη θέση και τη γενικότερη κατάσταση της υγείας του/της ασθενούς.
Οι θεραπευτικές μέθοδοι που ακολουθούμε σήμερα για την αντιμετώπιση καταγμάτων είναι μοντέρνες αναίμακτες τεχνικές, όπως η ενδομυελική ήλωση. Η ενδομυελική ήλωση είναι μια επέμβαση ελάχιστης επεμβατικότητας, με τη χρήση συγχρόνων υλικών, που πραγματοποιείται για την αντιμετώπιση καταγμάτων. Πρόκειται για μια κλειστή μέθοδο, χωρίς ανοικτό χειρουργικό τραύμα που πραγματοποιείται υπό την ακτινοσκοπική καθοδήγηση. Τα πλεονεκτήματά της στην αντιμετώπιση καταγμάτων είναι πολύ σημαντικά:
i. Μικρές τομές
ii. Χαμηλό ποσοστό φλεγμονής
iii. Μικρός χρόνος χειρουργείου
iv. Ελάχιστη αιμορραγία, λόγω του κλειστού τύπου της επέμβασης, χωρίς έκθεση του τραύματος
v. Άμεση κινητοποίηση του/της ασθενούς με δυνατότητα βάδισης ακόμα και την επόμενη ημέρα
Τα τελευταία χρόνια στον τομέα της τραυματολογίας διαθέτουμε πληθώρα υλικών και τεχνικών, που μας δίνουν τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε με επιτυχία εξαιρετικά δύσκολες περιπτώσεις καταγμάτων.

Έχουμε γνώσεις πολύτιμες και καθοριστικές, που μαζί µε την ικανότητα πρόληψης και αντιμετώπισης και την κατανόηση της επιπτώσεως του τραύματος στην λειτουργία πολλών άλλων οργάνων και συστημάτων φαινομενικά άσχετων µε αυτό, οδήγησαν στην τεράστια πρόοδο των τελευταίων ετών στον τοµέα της τραυματολογίας. Θα πρέπει να τονίσουμε, ότι η ενημέρωση κάθε Ορθοπαιδικού στον µμεγάλο αυτό τομέα είναι επιτακτική υποχρέωση και όχι επιλογή.
Μετά από κάθε χειρουργική επέμβαση θα πρέπει οι ασθενείς να ακολουθήσουν ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα αποκατάστασης, το οποίο θα τους βοηθήσει να επανέλθουν στις καθημερινές τους δραστηριότητες γρηγορότερα και με ασφάλεια.

Πώς μπορούμε να αποφύγουμε τα κατάγματα;

Τις περισσότερες φορές δεν μπορούμε να αποφύγουμε ένα κάταγμα, καθώς μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή ακόμα και σε καταστάσεις όπου δεν ευθυνόμαστε εμείς. Δηλαδή, ένα κάταγμα μπορεί να γίνει κατά τη διάρκεια κάποιου αθλήματος ύστερα από πτώση ή από μεγάλη άσκηση πίεσης σε κάποιο μέλος του σώματός μας. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να προλάβουμε ένα κάταγμα είναι να φοράμε πάντα το σωστό εξοπλισμό στα αθλήματα και να γνωρίζουμε τρόπους αντιμετώπισης ενδεχομένου κατάγματος, π.χ. σε περίπτωση πτώσης σωστή τοποθέτηση χεριών ή ποδιών για ελαχιστοποίηση του κινδύνου.

Τα άτομα με οστεοπόρωση, τα οποία είναι και πιο ευάλωτα σε κατάγματα θα πρέπει να είναι ακόμα πιο προσεκτικά.
Ο ορθοπαιδικός μπορεί να υπολογίσει τον καταγματικό κίνδυνο καθώς και τον κίνδυνο για πτώση, μέσω ειδικών εργαλείων όπως το Frax ή το ερωτηματολόγιο Garvan Fracture risk calculator . Μέσω των εργαλείων αυτών σε συνδυασμό με τη μέτρηση της οστικής μάζας και των κατάλληλων εργαστηριακών αιματολογικών εξετάσεων, ο ορθοπεδικός μπορεί να αποφασίσει αν πρέπει να δοθεί αγωγή ή όχι καθώς και να δώσει διατροφικές συμβουλές, οδηγίες για την πρόληψη πτώσεων, ασκήσεις κατάλληλες για τη μυϊκή ενδυνάμωση και τη βελτίωση της οστικής αντοχής.
Κύριες εντοπίσεις οστεοπορωτικών καταγμάτων αποτελούν το ισχίο, ο καρπός και τα άνω άκρα κοντά στους ώμους και η σπονδυλική στήλη. Θέσεις που κάθε κάταγμα συνεπάγεται πόνο, παραμόρφωση και απώλεια λειτουργικότητας.

Χωρίς τις κατάλληλη ευαισθητοποίηση για τον έγκυρο και ολοκληρωμένο έλεγχο της οστεοπόρωσης σε κάθε μεταεμμηνοπαυσιακή γυναίκα ή άνδρα ηλικίας μεγαλύτερης των 50 ετών δεν θα μπορέσουμε να ανατρέψουμε την τεράστια οικονομική, ψυχολογική και κοινωνική επιβάρυνση που προκαλούν τα κατάγματα.

Το ιατρείο μας αποτελεί μέρος του δικτύου του Ηλεκτρονικού Ιατρείου της Οστεοπόρωσης (Elecost) και παρέχει προτυποποιημένο έλεγχο και παρακολούθηση της οστεοπόρωσης.

Η σωστή ενημέρωση για την πρόληψη των καταγμάτων και η ορθή, εξατομικευμένη και ολοκληρωμένη αντιμετώπισή του καταγματία αποτελεί προσωπικό όραμα της γιατρού. Από την πρώτη στιγμή που ήρθε σε επαφή με την ορθοπαιδική ως νέα χειρουργός, ασπάστηκε απόλυτα και ακολουθεί πιστά τη φιλοσοφία της ΑΟ (παγκόσμιο δίκτυο χειρουργών για την αντιμετώπιση του τραύματος και των μυοσκελετικών διαταραχών) : « η ζωή είναι κίνηση και η κίνηση είναι ζωή».

De Quervain

Τι είναι η νόσος de Quervain και πού οφείλεται;

Η νόσος ή τενοντίτιδα de Quervain είναι μια φλεγμονή των τενόντων της περιοχής του καρπού και συγκεκριμένα του πρώτου ραχιαίου διαμερίσματος. Οι τένοντες υπό κανονικές συνθήκες κινούνται χωρίς να δημιουργούν προβλήματα, σε περίπτωση όμως υπερβολικής χρήσης του αντίχειρα ή οξέος τραυματισμού προκαλείται οίδημα και φλεγμονή στην περιοχή. Εξαιτίας αυτών, οι τένοντες πιέζονται και παρεμποδίζεται η φυσιολογική κίνησή τους. Η υπέρχρηση λοιπόν του αντίχειρα με κινήσεις έκτασης, κάμψεις και στροφής είναι τα αίτια της τενοντίτιδας de Quervain. Προσβάλλει συνήθως γυναίκες ηλικίας 40 ετών και άνω, καθώς και άτομα τα οποία ασχολούνται με χειρωνακτικά επαγγέλματα. Σε κάποιες περιπτώσεις δεν μπορεί να προσδιοριστεί η ακριβής αιτία.

Τι συμπτώματα προκαλεί η νόσος de Quervain;

Το χαρακτηριστικό σύμπτωμα της νόσου είναι ο πόνος στην προέκταση του αντίχειρα στην περιοχή του καρπού. Στην προσπάθεια συγκράτησης αντικειμένου και τις στροφικές κινήσεις, ο πόνος αυτός γίνεται εντονότερος. Εάν η φλεγμονή επιμείνει, οποιαδήποτε κίνηση του αντίχειρα, ακόμα και η πιο απλή, είναι επώδυνη για τους ασθενείς, οι οποίοι δυσκολεύονται ακόμα και στις απλές καθημερινές δραστηριότητες. Στο προχωρημένο στάδιο της νόσου, οι τένοντες μπορεί να μπλοκάρονται κατά την κίνηση ή και να παραμένουν ακίνητοι λόγω του οιδήματος που έχει προκληθεί. Αυτά τα συμπτώματα, τα οποία προκύπτουν μετά από περίοδο υπερβολικής χρήσης του αντίχειρα, εάν δεν θεραπευτούν μπορούν να ταλαιπωρήσουν τον/την ασθενή για εβδομάδες ή ακόμα και μήνες. Για το λόγο αυτό, η επίσκεψη στον/στην ορθοπεδικό για την έγκαιρη διάγνωση κρίνεται απαραίτητη.

Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου de Quervain;

Για τη διάγνωση αρκεί τις περισσότερες φορές η λήψη του ιστορικού του/της ασθενούς και η κλινική τους εξέταση από τον/την ορθοπεδικό. Ο ορθοπεδικός μπορεί να καταλάβει με την εξέταση εάν πρόκειται όντως για τενοντίτιδα de Quervain, καθώς εάν πιέσει ακριβώς την συγκεκριμένη περιοχή του καρπού, ο πόνος αναπαράγεται στους τένοντες. Επίσης, το Finkelstein test, όπου ο αντίχειρας πιέζεται προς την παλάμη, είναι ένα χαρακτηριστικό τεστ, κατά το οποίο εάν ο πόνος είναι έντονος τότε οι ασθενείς πάσχουν σχεδόν σίγουρα από  τενοντίτιδα de Quervain. Στην συγκεκριμένη πάθηση, οι απεικονιστικές εξετάσεις δεν προσφέρουν κάποια βοήθεια στη διάγνωση, παρά μόνο στην περίπτωση που υπάρχει ανάγκη αποκλεισμού  άλλων αιτιών προέλευσης του πόνου.Τι θεραπείες συνιστώνται για τη νόσο de Quervain;

Στα αρχικά στάδια, η νόσος de Quervain αντιμετωπίζεται συντηρητικά. Δηλαδή:

  1. Ανάπαυση
  2. Αποφυγή έντονων δραστηριοτήτων
  • Λήψη αντιφλεγμονωδών φαρμάκων
  1. Εφαρμογή νάρθηκα για την ακινητοποίηση του αντίχειρα
  2. Τοπική χρήση κορτιζόνης, η οποία όμως θα πρέπει να γίνεται με ιδιαίτερη προσοχή, μόνο από τον/την ορθοπεδικό, ώστε να αποφευχθεί τυχόν τραυματισμός του νεύρου της περιοχής, καθώς ο κίνδυνος αυτός είναι μεγάλος.
  3. Έγχυση PRP: αποτελεί το πιο σύγχρονο τρόπο συντηρητικής αντιμετώπισης της νόσος. Έχουμε διπλή ωφέλεια, αφού το PRP (platelet rich plasma) έχει ισχυρότατη αντιφλεγμονώδη δράση αλλά και παράλληλα με τις αναγεννητικές του ιδιότητες μας βοηθά στην ολοκληρωμένη αντιμετώπιση της τενοντοπάθειας.

Εάν τα συμπτώματα της τενοντίτιδας de Quervain επιμένουν, τότε κρίνεται απαραίτητη η χειρουργική επέμβαση. Η επέμβαση αυτή πραγματοποιείται με τοπική αναισθησία, με τομή 2 εκ. ακριβώς πάνω από τους τένοντες της περιοχής του καρπού. Οι ασθενείς δεν χρειάζεται να παραμείνουν στο νοσοκομείο μετά την επέμβαση και μπορούν άμεσα να κινήσουν το χέρι τους. Σε δύο εβδομάδες από την επέμβαση, μπορεί να γίνει η ομαλή επιστροφή σε δραστηριότητες. Η επέμβαση επιφέρει εξαιρετικά αποτελέσματα, καθώς όταν γίνεται από εξειδικευμένο ορθοπεδικό χειρουργό, τα συμπτώματα σταματούν άμεσα και η τενοντίτιδα de Quervain δεν εμφανίζεται ξανά.